Twee maanden geleden is het mannetje van ons loopeendenkoppeltje spoorloos verdwenen. Letterlijk spoorloos want we hebben geen enkele veer terug gevonden. Dezelfde dag nog ging het vrouwtje broeden. Ze had al een mooi nest gemaakt van het stro wat ik had neergelegd en daar lagen al een stuk of negen eieren in.
Regelmatig ging ze van haar nest, soms urenlang als het hard waaide. Ik vroeg me al af of dat nog goed ging komen met die eieren. Maar uiteindelijk een maand geleden kreeg ze de smaakt te pakken. Sindsdien zit ze bijna zonder onderbreking op haar nest, slechts een paar keer per dag eet ze snel een hapje. Ze is al fors vermagerd en we waren net van plan om haar nest op te ruimen omdat ze zich anders doodbroedt. Diezelfde dag nog zag ik opeens een bolletje wol bewegen: er was een kuikentje uit het ei gekropen. Hij (zij?) doet het hartstikke goed, hij drinkt uit de waterton en eet regelmatig zijn buikje rond. Het is een koddig beestje. Ma eend zit nog steeds op de overige eieren te broeden, die blijkbaar niet meer uitkomen. We gaan dus zodra we de kans krijgen de eieren weghalen, zodat ze haar aandacht aan het kuiken kan geven en hem kan beschermen. We zijn benieuwd of dit pulletje een mannetje of vrouwtje is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten